Οι Laibach στην Αθήνα, την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου στο FUZZ CLUB και στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου στην Υδρόγειο.
Προπώληση εισιτηρίων: TicketHouse
Με όχημα μία πολυεθνική φιέστα και πολεμοφόδιά τους δεκατέσσερα νέα τραγούδια για τους λαούς που γράφουν την σύγχρονη ιστορία μας, οι Laibach ξεκινούν άλλη μια πορεία στα πεδία των μαχών της pop κουλτούρας.
26 χρόνια μετά την ίδρυσή τους και σχεδόν μιάμιση δεκαετία μετά την πρώτη τους συναυλία στην Ελλάδα, ξαναπερνούν από τα μέρη μας για δύο συναυλίες, μία στην Αθήνα και μια στη Θεσσαλονίκη στις 9 και 10 Φεβρουαρίου αντίστοιχα. Οι συναυλίες αυτές είναι μέρος της ευρωπαϊκής τους περιοδείας για την παρουσίαση του τελευταίου τους έργου VOLK («λαός» στα γερμανικά και «λύκος» στην γλώσσα της πατρίδας τους, της Σλοβενίας).
Μια ουτοπία στην πράξη και ένα ελληνικό κεφάλαιο στην ιστορία των Laibach και του NSK
Την περίοδο της πρώτης επίσκεψης τους στις αρχές της δεκαετίας του 90, οι Laibach και οι υπόλοιποι καλλιτέχνες του NSK -της κολεκτίβας που με το έργο της επηρέασε όσο κανένας άλλος καλλιτέχνης την ζωή στην μετα-Τίτο Γιουγκοσλαβία- έχουν μόλις δημιουργήσει το δικό τους εικονικό κράτος. Ένα ανοιχτό, παγκόσμιο κράτος χωρίς εδαφικές διεκδικήσεις και εθνικούς περιορισμούς, ένα εικονικό κράτος που αναπτύσσεται διαρκώς στον χρόνο καθώς οι πολίτες του, σαν μια σύγχρονη βαρβαρική φυλή, πολλαπλασιάζονται καθημερινά σε όλο τον κόσμο.
Στα πλαίσια της δημιουργίας του νέου αυτού κράτους οι Laibach μελετούν και αναλαμβάνουν να ξαναγράψουν το Κεφάλαιο. Το αποτέλεσμα της εργασίας τους μας το παρουσιάζουν μέσα από ένα άλμπουμ πειραματικής ηλεκτρονικής μουσικής με τον τίτλο Kapital. Την περίοδο εκείνη η κοινοβουλευτική αριστερά στην Ελλάδα περνάει από διάφορες ζυμώσεις. Τραγούδια των Laibach παρουσιάζονται για πρώτη φορά μέσα από εκπομπές του δημοσιογράφου Π. Τσίμα στον 902 Αριστερά στα FM και το Νέο Ρεύμα καλεί τους Laibach για μια συναυλία στο Βεάκειο. Ανάμεσα στο κοινό της συναυλίας κάνουν την εμφάνισή τους και μερικοί έφηβοι skinheads οι οποίοι χαιρετίζουν ναζιστικά προκαλώντας αμηχανία σε κοινό και διοργανωτές. Όταν όμως ρωτούνται από τον αμερικάνο σκηνοθέτη Michael Benson -που εκείνη την εποχή ακολουθεί τους Laibach στην περιοδεία τους για την δημιουργία του ντοκιμαντέρ «Predictions of Fire»- αν πιστεύουν ότι οι Laibach είναι φασίστες ή κάτι άλλο, εκείνοι αμήχανα απαντούν «Όχι» και «Δεν ξέρουμε ακόμα». Την αμηχανία τους όμως κατά τα 15 λεπτά δημοσιότητας που τους αναλογούσαν καταφέρνουν να την μεταδώσουν και στους ίδιους τους Έλληνες διοργανωτές, οι οποίοι δεν τολμούν ποτέ ξανά να αναλάβουν συναυλία των Laibach. Αν όμως για τα επόμενα 15 χρόνια οι συναυλιακοί χώροι της χώρας μας μένουν κλειστοί για τους Laibach και το NSK, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους εκθεσιακούς χώρους. Την άνοιξη του 2004 οι IRWIN, το εικαστικό τμήμα του NSK, συμμετέχουν στην «Πολιτιστική Ολυμπιάδα» με ένα γραφείο έκδοσης διαβατηρίων στο «Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης» στα πλαίσια της έκθεσης «Τέχνη – Μετανάστευση – Ουτοπία».
Οι προφητείες της φωτιάς
Το 1994 οι Laibach παρουσιάζουν το τραγικά προφητικό τους άλμπουμ «NATO», ένα ηλεκτρονικό soundtrack επηρεασμένο από τα γεγονότα της περιόδου εκείνης στην Βοσνία και την κατάσταση στην Ευρώπη μετά την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου. Η περιοδεία που θα ακολουθήσει ολοκληρώνεται με δύο συναυλίες στο κέντρο του πολιορκημένου Σαράγιεβο, στο Εθνικό Θέατρο της πόλης, στα πλαίσια μιας εκδήλωσης του NSK κατά την οποία το Σαράγιεβο ανακηρύσσεται «περιοχή του κράτους NSK». Η πρώτη συναυλία δίνεται την ημέρα που τυπικά τελείωνε ο πόλεμος, στις 20 Δεκεμβρίου 1994 και η δεύτερη μόλις μία ώρα μετά την υπογραφή της συμφωνίας του Dayton. Μερικές ημέρες αφότου οι Laibach φεύγουν από το Σαράγιεβο καταφθάνουν οι στρατιές του NATO.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1996 οι Laibach τραγουδούν για τον απόλυτο POP Star μέσα από το album τους «Jesus Christ Superstar», ένα άλμπουμ με heavy metal διάθεση και αποκαλυπτικούς στοίχους για την θρησκεία και την σχέση της με την pop βιομηχανία στην σύγχρονη δυτική κουλτούρα. Στο «God is God», το πρώτο τραγούδι του δίσκου, οι Laibach τραγουδούν για την “κόλαση που θα δούμε στον ουρανό και πύργους που θα καταρρεύσουν”.
Το όπιο του καταναλωτισμού και μια παρτίδα σκάκι
Μετά το Jesus Christ Superstar ακολουθεί μια εθελούσια χειμερία νάρκη, μια απαραίτητη μάλλον περίοδος αποτοξίνωσης από το «όπιο του λαού», η οποία αισίως τελειώνει το 2003 όταν οι Laibach κυκλοφορούν το άλμπουμ WAT, ένα άλμπουμ κατά κύριο λόγο αυτοαναφορικό που πατάει σε σκληρούς ηλεκτρονικούς ήχους και μιλάει για τους ίδιους τους Laibach (τους βάρβαρους που έρχονται απο την ανατολή), την Αμερική, και την σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα.
Πριν ξεκινήσουν την μεγάλη περιοδεία τους σε Ευρώπη και Αμερική φοράνε στολές αμερικάνων και γερμανών στρατιωτικών και εμφανίζονται να κυκλοφορούν με ένα άδειο καρότσι super market σε ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της Ευρώπης στην Λιουμπλιάνα. Την ίδια περίοδο παίζουν μια παρτίδα σκάκι, με την ίδια αμφίεση, σε μια σκακιέρα για τέσσερις παίκτες. Οι φωτογραφίες και τα video από τις δράσεις αυτές κυκλοφορούν στα μέσα δημιουργώντας για άλλη μια φορά σύγχυση και προβληματισμό. Παρόλα αυτά το μήνυμα των Laibach γίνεται πιο κατανοητό από ποτέ και το κοινό αποδέχεται με ενθουσιασμό το WAT σε Ευρώπη και Αμερική. Στην Ελλάδα όμως δεν καταφέρνουν να έρθουν, παρόλο που το προσπαθούν και σε αυτή και στην επόμενη περιοδεία τους με την κυκλοφορία του Anthems. Δυστυχώς κάποιοι διοργανωτές φοβούνται όπως δηλώνουν το ελληνικό κοινό. Πιστεύουν όπως φαίνεται ότι οι έλληνες φανς κοιτάνε ακόμα το δάχτυλο των Laibach αντί για το φεγγάρι.
Οι Laibach στις διχασμένες πολιτείες της Αμερικής
Στα μέσα της δεκαετίας του 80 οι Laibach είχαν αντιμετωπίσει κάποια παρόμοια προβλήματα και στην προσπάθειά τους να επισκεφτούν την Αμερική. Εκεί όμως δεν τους είχε επιτραπεί καν η είσοδος στην χώρα γιατί ήταν καταγεγραμμένοι ως «μέλη του κομουνιστικού κόμματος». Το 2004 όμως, αμέσως μετά τις τραυματικές εκλογές που δίχασαν κυριολεκτικά τον αμερικάνικο λαό, οι Laibach φορώντας στολές αμερικάνων στρατηγών επισκέπτονται την χώρα για μια μεγάλη περιοδεία. Πριν τις εκλογές είχαν δηλώσει ότι θα πάνε στην Αμερική για να παρηγορήσουν τους ηττημένους και αυτό ακριβώς κάνουν δίνοντας τις παραστάσεις τους σε ένα κοινό που τους αποθεώνει και δείχνει την δίψα του για κριτική και αυτοκριτική. Οι πορεία των Laibach στην χώρα και ο διάλογός τους με το αμερικάνικό κοινό έχει καταγραφεί στο ντοκιμαντέρ Divided States of America που κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Mute, την εταιρία των Laibach εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια.
Όταν οι λύκοι φυλούν τα πρόβατα